Η ΣΧΕΣΗ ΥΠΝΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΥΠΝΟΥ.
Γενικά οι ασθενείς που εμφανίζουν διαταραχές ύπνου είναι περισσότερο ευάλωτοι στις καταθλίψεις. Δεν πρόκειται για γενικό σύμπτωμα του ύπνου όσο για πλέον ειδικό. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι πολλές φορές στην ψυχιατρική τις βαριές περιπτώσεις μπορεί κανείς να τις επηρεάσει με το λεγόμενο τεστ διακοπής του ύπνου. Σε αυτό αναγκάζεται ο ασθενής να μείνει τη μισή νύχτα μέχρι την επόμενη μέρα ξύπνιος, και μετά να κοιμηθεί βαριά, έτσι ώστε να αισθανθεί καλύτερα. Η επιστημονική εξήγηση για αυτή τη διαφορά της ποιότητας του ύπνου όταν συμβαίνει και γιατί χρησιμοποιείται, είναι η παρατήρηση ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου, ο άνθρωπος χρειάζεται λιγότερη σεροτονίνη. Η σεροτονίνη είναι μία ορμόνη νευροδιαβιβαστής, η οποία ρυθμίζει την ευχάριστη διάθεση και είναι το κύριο χημικό στοιχείο στον εγκέφαλο που πολεμάει την κατάθλιψη. Γενικά όμως η απώλεια του ύπνου στις περιπτώσεις που έχουμε μία ενεργή κατάθλιψη πρέπει να αποφεύγεται, διότι κάτι τέτοιο δημιουργεί φοβερές παρενέργειες και επιπλοκές. Εάν χρησιμοποιηθεί σαν ιατρικό μέσω θα πρέπει να το εφαρμόσει κάποιος εξειδικευμένος που θα γνωρίζει πώς να το χειριστεί.