ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ – ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.

Υπάρχουν περιπτώσεις που η κατάθλιψη πολύ τακτικά συνυπάρχει με επιληπτικές κρίσεις. Αρκετές δε φορές παρατηρείται μια υποχώρηση της συμπτωματολογίας και των δύο νοσημάτων όταν έχουμε επιτυχή αγωγή στην μία.
Αυτή η περίπτωση δείχνει ότι πρέπει να υφίσταται στον εγκέφαλο κάποιος «κρίκος» έστω και αδύναμος μερικές φορές ανάμεσα στις δύο ασθένειες.
Μια εμπειρία πιστοποιεί αυτή την υπόθεση. Σε μια ασθενή που επιχειρήθηκε επιληπτική χειρουργική των επιληψιών διεκόπη η καταθλιπτική συνδρομή που εμφάνιζε μετά την επέμβαση.
Το αξιοπρόσεχτο είναι ότι οι κρίσεις υποχώρησαν μερικώς μετά την χειρουργική αγωγή.
Η παρατήρηση αυτή στελεχώνει την εντύπωση της αλληλεξάρτησης των δύο νοσημάτων σε εγκεφαλικό επίπεδο.

Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΧΥΤΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΜΕΣΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.

Στην περιοχή αυτή υπάρχει το μεγαλύτερο νευρωνικό «δίκτυο» που συνδέει σημαντικούς εγκεφαλικούς πυρήνες που με βοηθούς τους νευροδιαβιβαστές ρυθμίζουν τα διάφορα κέντρα παραγωγής λειτουργιών που διέπουν το σύνολο της προσωπικότητας.
Ένα επικρατούντα ρόλο μέσα σε αυτήν την διαδικασία έχει και το σύστημα επιβράβευσης που είναι σημαντικό παρακλάδι για την έκφραση της διάθεσης.
Μικρές διαταραχές σε αυτό το νευρωνικό τόξο έχουν σαν πρώτο βήμα την αλλαγή της διάθεσης και σαν δεύτερο βήμα την δημιουργία της κατάθλιψης.
Η ευαισθησία της διάθεσης σαν δίκτυ της κατάθλιψης φαίνεται και στις μεταβολές τις τελευταίες όταν παρατηρούμε τα σκαμπανεβάσματα της.

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΗΕΓ

ΤΟ ΗΕΓ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ.

Παλαιότερα τότε που το ΗΕΓ σε τεχνικό επίπεδο ήταν ακόμα «υποανάπτυκτο» και η έρευνα του εγκεφάλου δια μέσου καταγραφής στα σπάργανα υπήρχε η άποψη ότι οι ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές δεν συμβαδίζουν και δεν παρέχουν διαγνωστικά στοιχεία για τις καταθλίψεις κάθε είδους.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι η κατάθλιψη έχει ως παθολογικό υπόβαθρο μια γενικευμένη εγκεφαλική δυσλειτουργία η οποία είναι και αυτή που εντοπίζεται από το ΗΕΓ.
Το ΗΕΓ σήμερα ιδιαίτερα αυτό της πολύωρης καταγραφής και υψηλής ανάλυσης δείχνει με στοιχεία και μεγάλη ακρίβεια τις εγκεφαλικές δυσλειτουργίες στα καταθλιπτικά σύνδρομα. Επίσης κατά προσέγγιση υποδεικνύει σε πιο σημείο του εγκεφάλου μπορούν να γίνουν θεραπευτικές εφαρμογές.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ

ΠΕΡΙΠΟΥ 30% ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝΕ ΜΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ.

Λόγω αυτής της σταθερότητας των συμπτωμάτων και του μεγάλου ποσοστού των ασθενών με κατάθλιψη άρχισαν πλέον και άλλες ειδικότητες να συνεισφέρουν στην ψυχιατρική προκειμένου να βρεθεί μια λύση.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για την νευροχειρουργική και για την εν τω βάθη διέγερση του εγκεφάλου.
Όταν έχουμε ασθενείς με πάρα πολύ ισχυρή κατάθλιψη όπου έχουνε δοκιμαστεί όλες οι μέχρι τώρα γνωστές θεραπευτικές δυνατότητες αλλά παρόλα αυτά δεν υφίσταται ουσιαστική βοήθεια τότε μπορεί κανείς να καταφύγει κάτω από προϋποθέσεις και στην νευροχειρουργική επέμβαση με εν τω βάθη ηλεκτρισμό.
Στην προκειμένη περίπτωση ένα πολύ λεπτό ηλεκτρόδιο εισχωρεί μέχρι τα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου και με ελαφρούς ηλεκτρικούς ερεθισμούς διεγείρει τα νευρικά κύτταρα εκεί.
Η διέγερση αυτών των νευρικών κυττάρων παράγει πέρα από την σεροτονίνη και ακριβώς εκείνη την διέγερση στον εγκέφαλο που τον κάνει ικανό να αντιμετωπίζει την κατάθλιψη.
Μέχρι τώρα έχει ανακοινωθεί ότι περίπου οι μισοί ασθενείς που πάσχουν από χρόνια κατάθλιψη και έχουν υποστεί αυτή την εγχείρηση έχουν δει ουσιαστική βελτίωση.

ΠΩΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ;

ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ» ΕΝΟΣ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ ΒΑΣΗ.

Η βιοχημική αυτή βάση βασίζεται σε περιοχή του εγκεφάλου όπου εδράζονται τα λεγόμενα βασικά γάγγλια.
Τα βασικά γάγγλια είναι πυρήνες της φαιάς μέσα στην «μάζα» της λευκής ουσίας.
Βρίσκονται δε συμμετρικά και στο αριστερό και δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου. Παρόλα αυτά όμως λειτουργικά έχουν μια διαφορετική έκφραση για το κάθε ημισφαίριο π.χ. για την περίπτωση της κατάθλιψης εμφανίζουν δυσλειτουργίες που προκαλούν μια μείωση της δραστηριότητας του αριστερού ημισφαιρίου και μια διέγερση στο δεξιό ημισφαίριο.
Αυτό αποτελεί την βιοχημική βάση πάνω στην οποία αναπτύσσεται η κατάθλιψη.

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΚΑΙ Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΑΝΝΑ ΑΧΜΑΤΟΒΑ

Η ΑΝΝΑ ΑΧΜΑΤΟΒΑ (ΦΩΤΟ) ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΟ 1889 ΚΑΙ ΠΕΘΑΝΕ ΤΟ 1966 ΕΙΧΕ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΙΑ ΙΟΓΕΝΗ ΕΓΚΕΦΑΛΙΤΙΔΑ.
Αφού επέζησε της νόσου μέχρι τον θάνατό της, την κυνηγούσε η εμμονή του θανάτου που αποτυπωνόταν στην ζωή της και το έργο της.
Γεγονός χαρακτηριστικό για την χρόνια δυσμενή επίδραση των χρόνιων παρενεργειών των ιογενών λοιμώξεων.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ.

ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΗΔΟΝΙΑ. Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΗΔΟΝΗ. ΜΕΓΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΕΓΚΑΙΡΩΣ.

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΝΟΡΕΞΙΑ

Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΟΣ.

Μάλιστα πολλές φορές εναλλάξ το ένα παραπέμπει στο άλλο.
Ενώ στην κατάθλιψη έχουμε μια γενικευμένη εγκεφαλική νοσολογική δυσλειτουργία στην περίπτωση της ανορεξίας έχουμε περισσότερο ένα ιδεοψυχαναγκαστικό σύνδρομο γενετικής προέλευσης.
Αυτό σημαίνει ότι γενικά άνθρωποι που έχουν εκ γενετής μέσα τους «περασμένο» σαν ιδέα κάλλους το λεπτό σώμα και ιδιαίτερα αυτοί του γυναικείου φύλου είναι πολύ εύκολο να πέσουν στην παγίδα της ανορεξίας.
Και αυτό για τον λόγο ότι ακριβώς γενετικά δεν υπάρχουν διόλου «αντισώματα» για αυτό.
Αντίθετα δε υφίσταται μάλλον «αντισώματα» για το αντίθετο δηλαδή το υπέρβαρος.

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΕΝΑ «ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ» ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΚΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΟΥ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ.

Με την έννοια αντίσταση στην ινσουλίνη εννοούμε την κακή διαχείριση του σακχάρου στο αίμα, εν προκειμένω η ινσουλίνη δεν απορροφάται στους μυς ή αλλού που πρέπει, ενώ παράγεται αυξημένη από το πάγκρεας και το ήπαρ έτσι ώστε να ανέρχονται σε πάρα πολύ υψηλό σημείο το σάκχαρο και τα τριγλυκερίδια στο αίμα.
Η κατάσταση αυτή δημιουργεί μια σειρά από συμπτώματα αλλά κυρίως εμφανίζεται σαν κατάθλιψη με σύγχυση εγκεφάλου, αίσθημα κόπωσης, και φουσκώματα στο στομάχι.
Εάν δεν ληφθεί έγκαιρη μέριμνα, βέβαια το σάκχαρο αυξάνεται συνεχώς και διογκώνεται η κατάθλιψη.
Εάν πάλι από την άλλη μεριά η έγκαιρη ιατρική τοποθέτηση με σιγούρεμα της διάγνωσης και άμεση θεραπεία σε ότι αφορά την υπερέκκριση και συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα με φάρμακα και δίαιτα τότε τα αποτελέσματα είναι πάρα πολύ καλά. Αποκαθίσταται και η κατάθλιψη σε αυτήν την περίπτωση χωρίς να χρειαστούν περαιτέρω φάρμακα.
Εκείνο που χρειάζεται βέβαια είναι επιμελημένη αυστηρή δίαιτα διότι κατά κύριο λόγο οι εκρήξεις της κατάθλιψης έρχονται μετά από γεύματα πλούσια σε υδατάνθρακες πάνω από 30% και με μια έντονη υπνηλία, διότι μειώνονται κάποιες ουσίες οι ορεξίνες, οι οποίες επιδρούν στην ομαλοποίηση του μεταβολισμού στον εγκέφαλο.
Γενικά στην κατάθλιψη πρέπει πάντοτε να προσέχουμε την δυνατότητα της «αντίστασης» στην ινσουλίνη.

ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΛΗΞΗ

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΕΙ ΘΛΙΨΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΗΞΗ

Η ΠΛΗΞΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ.
ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΟΜΠΕΡ, ΠΑΡΙΣΙ ΜΑΙΟΣ 1968

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

ΤΟ ΟΤΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ.

Το περίεργο είναι ότι η εγκεφαλική δυσλειτουργία βρίσκεται και σε οργανοαισθητηριακό επίπεδο.
Άνθρωποι με μείζονα κατάθλιψη υπέστησαν νευροφυσιολογικές εξετάσεις της όρασης και τα αποτελέσματα αυτά συγκρίθηκαν με παρόμοια ατόμων της ίδιας ηλικίας και φύλου.
Τα αποτελέσματα οδηγήσανε κυριολεκτικά σε απρόσμενα συμπεράσματα. Βρέθηκε ότι η ομάδα των καταθλιπτικών ασθενών σε σύγκριση με τους υγιείς έχει μεγάλη αδυναμία να ξεχωρίσει το άσπρο από το μαύρο χρώμα.
Έτσι λοιπόν αυτό δημιουργεί την οπτική αίσθηση και το βίωμα του «γκρίζου» χρώματος.
Όσο δε μεγαλύτερη είναι η κατάθλιψη τόσο πιο γκρίζα είναι και η οπτική αντίληψη. Με το πέρας κάποιας επιτυχημένης αντικαταθλιπτικής αγωγής διορθώνεται και το οπτικό πρόβλημα. Έτσι λοιπόν βλέπουμε πόσο αληθινές βγαίνουν οι παροιμίες που ισχυρίζονται ότι ο καταθλιπτικός τα βλέπει όλα «γκρίζα» ή ο στενάχωρος όλα «μαύρα».

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΚΟΙΛΙΑΚΑ ΑΛΓΗ ΜΕ ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΟ

ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΟΣ (ΦΟΥΣΚΩΜΑΤΑ) ΜΕ ΕΝΤΟΝΟ ΚΟΙΛΙΑΚΟ ΠΟΝΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΦΑΓΗΤΟ Η ΕΝΤΟΝΟ ΣΤΡΕΣ.

Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει διότι στην κατάθλιψη έχουμε μια ευαισθητοποίηση των ελεύθερων νευρικών απολήξεων.
Αυτές είναι οι υποδοχείς της πίεσης και του άλγους που βρίσκονται διάχυτες σε όλο το σώμα.
Στους καταθλιπτικούς ιδιαίτερα στην περιοχή της κοιλιάς και των εντέρων ο ερεθισμός τους προκαλεί άμεσα μια διάταση του δέρματος και σύσπαση των μυών. Το αποτέλεσμα είναι έντονοι μετεωρισμοί, δυσπεψία, πόνοι και υπερευαισθησία στην αφή.

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ - ΜΙΑ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΗΓΗΣΟΥΝ ΠΙΟ ΑΠΛΑ.

Έτσι με βάση την σκέψη ξεκινούν πιστεύοντας ότι ο εγκέφαλος χαρακτηρίζεται από την εξελεγκτική ανάπτυξή του.
Έτσι στην κατάθλιψη θεωρείται ότι ο εγκέφαλος λόγω κάποιου προβλήματος προσπαθεί να επανεκκινήσει τις προσπάθειες του απομονώνοντας το σύμπτωμα που τον ενοχλεί.
Το σύμπτωμα αυτό είναι που επαναλαμβάνει ο καταθλιπτικός ασθενής σαν πρόβλημα ζητώντας να αρχίσει μια θεραπεία για το πρόβλημα αυτό που θα τον απαλλάξει από το βάσανο και τον εγκέφαλο από την δυσλειτουργία.
Πρόκειται για το γνωστό «κόλλημα» που παρουσιάζουν αυτοί οι ασθενείς που μετά το παραμερισμό του έρχεται η θεραπεία του.

ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ

ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ. ΟΣΟ ΠΙΟ ΤΑΚΤΙΚΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ Η ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Ήδη ζούμε σε μια κοινωνία όπου ο αριθμός των καταθλιπτικών ασθενών είναι σε αναλογία υπεράριθμος για τους υπάρχοντες γιατρούς που μπορούν να κουράρουν αυτήν την αρρώστια. Εκείνο όμως που πρέπει να ξέρουμε επιπλέον είναι ότι στην κατάθλιψη μεγάλο ρόλο παίζει η συχνότητα εμφάνισης των καταθλιπτικών επεισοδίων. Και για να μπορέσει κανένας να έχει μια σαφή απάντηση για αυτό πρέπει να έχει επαφή με τον ασθενή που δεν είναι πάντοτε κάτι το ιδανικό.
Κατά κανόνα έξι με εφτά χρόνια είναι η διάρκεια μεταξύ πρώτου και δευτέρου επεισοδίου για έναν ασθενή που είναι σε περίθαλψη και μετά αυτό αυξάνεται συνεχώς. Μέχρι να φτάσει σε μια σχεδόν μη αναστρέψιμη κατάσταση.
Ο λόγος που γίνεται αυτή η εξέλιξη είναι το ότι η ίδια η νόσος προκαλεί τέτοιες αλλοιώσεις στον εγκέφαλο που με την σειρά τους δημιουργούνε νέα επεισόδια κατάθλιψης για να δημιουργήσουνε νέες αλλοιώσεις και έτσι συνεχίζετε ένας φαύλος κύκλος χωρίς τέλος.
Η θεραπεία της κατάθλιψης πλέον δεν περιορίζεται μόνο στα φάρμακα ή στην ψυχοθεραπεία αλλά πρέπει να ολοκληρώνεται και από νέες ανακαλύψεις που βοηθάνε στον τομέα αυτό όπως είναι η ηλεκτροθεραπεία και η μαγνητοθεραπεία.

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΟΡΜΟΝΕΣ

ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΜΕ ΑΚΡΩΣ ΜΕΓΑΛΗ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.Μεταξύ των άλλων οι ορμόνες σίγουρα κατευθύνουν και το θυμικό του ανθρώπου (από χαρούμενο έως θλιμμένο). Σε μια αναλογία με τον χρόνο ζωής και την πτήση των ορμονών (τεστοστερόνη, οιστρογόνα) έχουμε και την πιο τακτική εμφάνιση της κατάθλιψης σε προχωρημένες ηλικίες όπως π.χ. το καταθλιπτικό σύνδρομο κατά την διάρκεια της εμμηνόπαυσης ή ακόμη και την κατάθλιψη σε ηλικιωμένους άνδρες λόγω μείωσης της τεστοστερόνης.
Γενικά υπάρχει ένας πολύ αυξημένος ρόλος της δράσης των ορμονών στο κεντρικό σύστημα σε ότι αφορά την εμφάνιση της κατάθλιψης. Έτσι πρέπει πάντα αυτό να λαμβάνεται υπόψη σε ανθρώπους που εμφανίζουν καταθλιπτικά σύνδρομα.

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ ΣΤΙΣ 03.12.2009