Ο ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΪ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΊΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΈΡΓΑ.
Στην περίπτωση του διασήμου αμερικανού συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ που αυτοκτόνησε το 1961 σε μια σχιζοφρενική κρίση, σίγουρα η ζωή του, τουλάχιστον από ιατρικής πλευράς, είναι σημειολογικά πολύ πιο ενδιαφέρουσα από τα έργα του.
Ο ιδιαίτερα προικισμένος σαν άτομο και πλούσιο σε χρήματα, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, έβγαζε από παιδί προς τα έξω την εικόνα του «σκληρού» και «μάτσο» άντρα.
Παρ’ όλες τις κατά καιρούς, από τον ίδιο αναφερόμενο, καταθλίψεις του και διαταραχές της συμπεριφοράς, όπως φάνηκε αργότερα από τους βιογράφους του λόγω ψυχωτικών εξάρσεων αποκλίσεις, ο ίδιος έδειχνε μια ιδιαίτερη αδυναμία για αντρικές συντροφιές και όπως φαίνεται από γράμματα του που στοιχειοθετήθηκαν αργότερα, ακόμα και ομοφυλοφιλικές τάσεις.
Στην περίπτωση λοιπόν Χέμινγουεϊ, έχουμε ένα εμφανές παράδειγμα σαν προκάλυμμα της αληθινής προσωπικότητας, δηλαδή τη συμπεριφορά του «σκληρού» άντρα πίσω από μια ψυχικά διαταραγμένη προσωπικότητα με έντονες καταθλιπτικές τάσεις.