ΔΥΣΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ.

Ένας από τους βασικούς φορείς που επιτείνουν τη συμπτωματολογία της κατάθλιψης είναι και η δυσπροσαρμοστικότητα. Συγκεκριμένα, στην προσωπικότητα του κάθε ασθενούς υπάρχει μια ασφαλιστική δικλείδα προσαρμοστικότητας, όσον αφορά τα εξωτερικά γεγονότα και την αντίδραση του πάνω σε αυτά. Η προσαρμοστικότητα επεκτείνεται ακόμα παραπέρα, όταν γνωρίζει τον ίδιο τον ασθενή και τον κάνει ικανό να δέχεται τις αντιδράσεις του περιβάλλοντος με σωστό τρόπο, που να μην αφήνει να «πληγώνεται» ο οργανισμός. Σε περιπτώσεις κατάθλιψης έχουμε μεγάλες αποκλίσεις, όσον αφορά τη δυσπροσαρμοστικότητα του ασθενούς και προς τις δυο κατευθύνσεις. Το αποτέλεσμα είναι εάν προϋπάρχει αυτή η διαταραχή στον ίδιο τον ασθενή ή αν γίνεται ή εμφανίζεται μετά από την κατάθλιψη.

Όπως και να έχει πάντως και στις δυο περιπτώσεις, η προσωπικότητα αυτή, που έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα της προσαρμογής, εμφανίζει τις δυσπροσαρμοστικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα τη διαταραχή της προσωπικότητας και την επιβάρυνση της ασθένειας. Π.χ. ένας ασθενής που ήδη είχε εμμονές ως προς μια κατεύθυνση από την εποχή του σχολείου, μετά από έντονη κατάθλιψη είναι δυνατόν αυτές να αυξηθούν στο έπακρο, έτσι που πλέον να γίνουν κλειδί, χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς του και της προσωπικότητας του.